علف هرز یونجه

علف هرز یونجه شامل:

پیچک صحرای تاج ریزی برگ نقره ای

اویارسلام زرد

قیاق

ترشک

مریم گلی

شیر سگ

خاکشیر

گل گندم

گلرنگ وحشی

سس

چسبک

تاج خروسی

علفهای شور

دم روباهی

گل قاصدک

مبارزه با علف های هرز:

کنترل مکانیکی

آتش زدن و بریدن گیاهان آلوده توسط شعله افکن اواخر زمستان

کنترل شیمیای

با علف کش در بهار استفاد شود تا ۲۸ روز پس از مصرف سم از یونجه جهت مصرف دام استفاده نشود.

چهار مبارزه پشگیرانه مدیریت بر زمین کشت نشده

و اطراف مزرعه ضدعفونی

و تمیز کردن ماشین آلات قبل از ورود بمزرعه

مبارزه زراعی پس ازبرداشت یونجه اگر آبیاری شود.

علف های هرز سریع رشد کرده وبا مدیریت می توان از رشد علف های هرز جلوگیری بعمل آورد.

درو یونجه قبل از به بار نشستن گل علف های هرز انجام شود.

استفاده از دستکاه کولتیواتور با دندانه فلزی با خراش زمین بعمق ۳ تا ۵ سانتیمتر جلوگیری از رشد علف های هرز می کند.

سس یونجه و راه مبارزه با آن:

سس Cuscuta sp. و مهم ترین علف هرز یونجه می باشد که رنگ آن نارنجی مایل به زرد است.

همراه با بذر يونجه سبز مى‌شود و بدور ساقه يونجه مى‌پيچد و از محل اتصال زايده‌هائى به داخل ساقه يونجه مى‌فرستد

و از کليه شيره‌هاى گياه سبزينه‌دار تغذيه مى‌کند.

تکثير آن بسيار سريع است و ازدياد آن به‌وسيلهٔ ساقه‌هاى سفيدرنگ و بدون سبزينه است. 

سس طعم یونجه را نامطلوب می سازد علاوه بر آن یونجه را تا حدی نیز سمی می کند.

محصولات از نظر کمی و کیفی کاهش یافته و عمر مزرعه کوتاه می شود.

میزبان های دیگر سس عبارتند از:

چغندر قند، بعضی از سبزی های جالیز، شبدر قرمز و نخود سفید.

سسی که معمولاً به علف های هرز کنار مزارع و جاده ها بخصوص خاکشیر می زند از این نوع سس است.

 

راه های مبارزه با سس به شرح زیر است:

1- استفاده از بذور خالص برای کشت یونجه

2- استفاده از کودهای غیر آلوده به سس

3- کاشت یونجه در اواخر تابستان یا در پاییز به جای بهار آلودگی اولیه سس را با رسیدن فصل سرما از میان می برد.

4- کاشت با تراکم بالا ایجاد سایه می کند و از جوانه زدن سس جلوگیری به عمل می آورد.

5- در مناطقی که یونجه باید در بهار کاشته شود.

می توان از 15 – 12 لیتر در هکتار علف کش داکتال:

قبل از سبز شدن یونجه و علفهای هرز از جمله سس استفاده نمود.

در یونجه چند ساله از سال دوم به بعد می توان:

داکتال را در اواخر زمستان اندکی قبل از رویش بهاره یونجه استفاده کرد.

در هنگام مصرف این علفکش زمین باید از رطوبت کافی برای تاثیر بیشتر سم برخوردار باشد،

بنابر این در صورت خشک بودن زمین یک نوبت آبیاری توصیه می شود.

6- در صورتی که پیشگیری های فوق انجام نشد و یا به عللی موثر واقع نشد و مزرعه باز هم به سس آلوده گردید.

قسمت های آلوده را می توان یا از طریق سوزاندن منطقه توسط شعله افکن،

پاکسازی مکانیکی منطقه از سس و بیرون بردن انگل از سطح مزرعه و یا سمپاشی با علفکش پاراگوات به میزان 3 – 5 لیتر در هکتار از بین برد.

7- در صورتی که سطح وسیعی از منطقه به سس آلوده باشد

توسط علف کش رانداپ به میزان 300 تا 700 سی سی در هکتار زمانی که یونجه در ارتفاع 20 – 25 سانتی متری است سمپاشی نمود.

این سمپاشی باید مجدداً پس از 10 روز تکرار شود.

در سال اول سمپاشی باید در مرحله 8 برگی انجام شود.

8- در زمان آلوده بودن یونجه برداشت محصول باید قبل از به بذر رفتن سس انجام شود تا از انتشار بذر ممانعت شود.

9- بعد از سال دوم تاخیر در برداشت یونجه با سایه انداختن روی زمین مانع جوانـه زنی بذر سس می شود.

گل جاليز orobanche  

از ساير علف هاي هرز يونجه بوده و براي مبارزه مي توان از مگس گل گل جاليز استفاده كرد.

بعضي از علف هاي هرز نظير جو وحشي و گندم داراي خار مي باشد.

 به هنگام تعليف دام موجبات زخمي شدن مخاط  حيوان مي شود.

برخي ها مانند علفهاي پياز دار موجب تغيير در طعم و بوي شير مي شوند.

کنترل علف‌های هرز

علف‌های هرز می‌توانند برای استقرار گیاه یونجه مسئله‌ساز باشند،

زیرا این علف ها بر گیاهان جوان که دارای رشد کندی هستند غلبه می‌کنند.

برای اینکه علف‌های هرز را از بین ببرند معمولا گیاهان جوان را زود برداشت می‌کنند.

گیاهان جوان یونجه، دارای ساقه‌های بسیار باریک و حاوی تعداد کمی برگ می‌باشند.

و خطر برداشت زود حتی از خطر حمله‌ی علف‌های هرز نیز بیشتر است.

بهتر است برداشت اول را تا استقرار کامل گیاه،

یعنی ۴۰ – ۳۵ روز پس از کاشت به تاخیر انداخت و برای اینکه جوانه‌های واقع در قاعده ساقه آسیب نبینند،

ارتفاع برداشت را از ۱۰ سانتیمتری سطح زمین گرفت.

مصرف علف‌کش ها نیز در بعضی موارد توصیه شده است ولی اصولا مصرف سموم برای گیاهان علوفه‌ای مناسب نیست؛

زیرا این گیاهان مستقیما مورد مصرف دام واقع می‌شوند و سموم باقیمانده در گیاه به دام و سپس به انسان منتقل می‌شود،

و اثر سم در حلقه‌ی پایانی این زنجیر که انسان است خیلی بیشتر از اثر آن بر حلقه‌ی اول که گیاه است می‌باشد.

اگر آلودگی به سس محدود باشد می‌توان با نفت یا علف‌کش های تماسی یا سوزاندن آنرا از بین برد.